De Yoga van het Licht + logo.jpg
Journal logo.png

Journal.earth


Beste mensen,

Met name de wat jongere mensen die mijn Open satsangs bezoeken hebben nogal wat levensvragen. In het boek ‘Zijn’ vindt je een mooi vraaggesprek met Nisargadatta Maharaj (de leermeester van mijn eigen leermeester Alexander Smit), die heel liefdevol en heel direct ingaat op waar deze nieuwe generatie zoekers vaak mee zitten. Het doet me veel plezier om een groter en jonger publiek kennis te laten maken met de doorgave van de traditie van de Navnath Sampradaya (de doorgave van de negen leermeesters) en de Advaita Vedanta

Randolph



Nisargadatta Maharaj | De waarheid zal jou vinden…

Uit ‘ZIJN’ | hoofdstuk 11

Bezoeker: “Ik kom uit Engeland en ben op weg naar Madras. Mijn vader wacht daar op me om samen met de auto terug te rijden naar Londen. Het is de bedoeling dat ik psychologie ga studeren. Ik weet nog niet wat ik daarna ga doen - misschien industriële psychologie of psychotherapie. Mijn vader is huisarts. Misschien ga ik iets dergelijks doen. Maar ik heb ook andere interesses. Er zijn enkele vragen die me al jarenlang bezighouden. Ze hebben me verteld dat u antwoorden hebt op zulke vragen, daarom ben ik hier gekomen.”

Maharaj: “Ik weet niet of ik wel de juiste man ben om antwoorden te geven op vragen. Over mensen en dingen weet ik maar weinig. Ik weet alleen dat ik ben, en dat weet jij zelf ook wel. We zijn dus gelijken.”

Bezoeker: “Natuurlijk weet ik dat ik ben. Maar ik weet niet wat dat betekent.”

Maharaj: “Wat jij aanziet voor ‘ik’ in dit ‘ik ben’, dat ben je niet. Het is volmaakt natuurlijk om te weten dat je bent, maar het weten wàt je bent komt pas als het resultaat van een diepgaand onderzoek. Je zult het hele gebied van het (mentale – noot vertaler) bewustzijn moeten onderzoeken, om daarna dieper te kunnen gaan. Om dat te doen moet je de juiste leermeester vinden en je moet omstandigheden scheppen waarin deze ontdekking plaats kan vinden.

 

“In grote lijnen zijn er twee wegen: één met behulp van buiten, óf een innerlijke. Ofwel je trekt in bij iemand die de Waarheid kent en je onderwerpt jezelf onvoorwaardelijk aan zijn leiding en aan zijn vormende invloed op je; of je zoekt naar de leermeester in jezelf en je volgt je innerlijke licht, waar het je ook heen voert.”

 

In beide gevallen moet je geen enkele rekening meer houden met je persoonlijke angsten en verlangens. Je kunt leren hetzij door in iemands nabijheid te leven, hetzij door een diepgaand onderzoek – door een passieve of een actieve weg te volgen. Ofwel je laat jezelf meevoeren door de stroom van leven en liefde, vertegenwoordigd in de vorm van de Guru, of anders volg je je eigen inspanningen, geleid door het licht in je. In beide gevallen moet je in beweging blijven – je moet serieus zijn. Er zijn maar enkele mensen die het geluk hebben om iemand te vinden die dat vertrouwen en die liefde waard zijn. De meesten moeten de moeilijke weg bewandelen, de weg van intelligentie en begrijpen, van onderscheid leren maken en van onthechting (viveka-vairagya). Die weg kan iedereen volgen.”

Bezoeker: “Ik bof dat ik hier gekomen ben! Hoewel ik morgen weer weg moet, kan een gesprek met u misschien mijn hele leven beïnvloeden.”

Maharaj: “Ja, zodra je zegt: “Ik wil de waarheid ontdekken”, wordt je hele leven daar grondig door beïnvloed. Dan komt er een radicale verandering tot stand in je mentale en lichamelijke gewoonten, in je gevoelsleven, in je angsten en verlangens, in je plannen en in de besluiten die je neemt.”

Bezoeker: “Als ik besloten heb om de Realiteit te vinden, hoe moet ik dat dan aanpakken?”

Maharaj: “Dat hangt van je aard af. Als je serieus bent bereik je je doel, welke weg je ook volgt. De beslissende factor is het serieus zijn.”

Bezoeker: “Wat is de bron van het serieus zijn?”

Maharaj: “Doordat de vogel weet waar zijn nest ligt, kan hij daar terugkomen; zo gaan vissen terug naar de bergstroom waar ze zijn geboren. Het zaad keert naar de aarde terug als de vruchten rijp zijn. Op die rijpheid komt het aan.”

Bezoeker: “En waardoor word ik rijp? Heb ik meer ervaring nodig?”

Maharaj: “Alle ervaring die je nodig hebt, is er al, anders zou je hier nu niet zitten. Meer hoef je niet op te doen – nu is het tijd om dieper te gaan. Elke inspanning en elke methode (sadhana) die je volgt zal wel meer ervaring teweegbrengen, maar je niet dieper voeren. En je komt ook niet verder door het lezen van boeken. Die kunnen je geest verrijken, maar de persoon die je nu bent blijft niettemin intact.

 

Als je denkt dat je iets kunt krijgen of bereiken door te zoeken – onverschillig of dat stoffelijke, mentale of geestelijke winst zou zijn – heb je nog niet gezien waar het op aan komt. De waarheid levert geen voordelen. Ze verschaft je geen status en geen macht over anderen; het enige dat je krijgt is de waarheid en bevrijding van de schijn.”

 

Bezoeker: “Maar de waarheid zal je toch wel de kracht geven om anderen te helpen?”

Maharaj: “Dat is alleen verbeelding, hoe verheven dan ook! In waarheid help je geen anderen omdat er geen anderen zijn. Jij onderscheidt de mensen in een soort adel en een soort behoeftigen en je vraagt aan de edelen om de behoeftigen te helpen. Je trekt scheidslijnen, je taxeert, je oordeelt en je veroordeelt; in naam van de waarheid breng je de waarheid om zeep. Dat verlangen zelf om de waarheid in woorden te vatten maakt je blind voor de waarheid, want die kan niet worden uitgedrukt in woorden. Waarheid kan alleen worden uitgedrukt door het weigeren van elke vervalsing. En enige dat nodig is, is om het onware te zien als onwaar en het dan te verwerpen (viveka-vairagya). Het opgeven van wat onwaar is, bevrijdt en het boort energiebronnen aan. Het opent de weg naar volmaaktheid.”

Bezoeker: “Hoe weet ik dat ik de waarheid gevonden heb?”

Maharaj: “Als er geen ideeën meer verschijnen van ‘dit is waar’ en ‘dat is onwaar’. De waarheid behoeft zichzelf niet te bewijzen – ze openbaart zich bij het zien van het onware als onwaar, dat gevolgd wordt door het verwerpen. Het heeft geen zin om naar de waarheid te zoeken, zolang de geest niet kan zien wat een vervalsing is. Hij moet van top tot teen van alle onwaarheid gezuiverd worden, wil de waarheid erin oplichten.”

Bezoeker: “Maar wàt is onecht?”

Maharaj: “Dat ligt voor de hand: wat geen eigen wezen heeft is onecht.”

Bezoeker: “Wat bedoelt u met dat geen-eigen-wezen-hebben? Het onware bestaat en het is spijkerhard!

Maharaj: Wat met zichzelf in strijd is heeft geen eigen wezen. Of zijn wezen is maar tijdelijk – wat op hetzelfde neerkomt. Iets dat een begin en een afloop heeft, heeft geen midden. Het is hol. Het bestaat alleen uit een naam en een vorm die de geest projecteert, maar het heeft geen substantie, geen essentie.”

Bezoeker: “Als alles wat voorbij gaat geen eigen wezen heeft, dan heeft de hele schepping ook geen eigen wezen!”

Maharaj: “Dat zal je mij dan ook niet horen beweren. Natuurlijk heeft de schepping geen eigen wezen!”

Bezoeker: “Wat heeft dan wel een eigen wezen?”

Maharaj: “Dat wat om te bestaan van niets anders afhankelijk is; wat niet tevoorschijn komt met het verschijnen van de wereld en niet verdwijnt met het verdwijnen van de wereld; wat op geen enkele manier van welk bewijs dan ook afhankelijk zou kunnen zijn, maar wat realiteit verschaft aan alles wat het aanraakt. De aard van het onechte houdt in dat het een ogenblik echt lijkt. Je zou kunnen zeggen dat het ware een ogenblik het onechte voortbrengt. Maar het onechte is beperkt door tijd en ruimte en het wordt geboren uit omstandigheden.”

Bezoeker: “Hoe raak ik het onware kwijt en hoe vind ik het echte?”

Maharaj: “Waarom zou je dat willen?”

Bezoeker: “Om een beter en gelukkiger leven te leiden.”

Maharaj: “Alles wat de geest bedenkt is onwaar, want het is altijd relatief en beperkt. De realiteit is onvoorstelbaar en kan niet voor een karretje gespannen worden. Zij moet vanwege zichzelf gezocht worden.”

Bezoeker: “Hoe kan ik verlangen naar iets ondenkbaars?”

Maharaj: “Is er iets anders dat echt de moeite waard is? Het is natuurlijk waar dat je er niet naar kunt verlangen zoals naar een ding. Maar je kunt het onware zien als onwaar en het dan overboord gooien. Het loslaten van het onechte opent de weg naar de waarheid.”

Bezoeker: “Dat kan ik begrijpen – maar hoe uit zich dat in je dagelijkse leven?”

Maharaj: “De spil waar het onware om draait is eigenbelang, egocentrisme. Je dagelijkse leven zwalkt tussen angst en verlangens heen en weer. Richt daar al je aandacht op, dan zal je ontdekken hoe de geest zich kleedt in ontelbare vormen en titels, zoals het water van een bergbeek schuimt als het tussen rotsblokken door klatert. Zoek bij al je activiteiten naar het egoïstische motief waar ze uit voortkomen en kijk dan zò aandachtig naar dat motief tot het verdwijnt.”

Bezoeker: “Wil je in leven blijven dan dien je voor jezelf te zorgen en geld te verdienen.”

Maharaj: “Misschien hoef je geen geld te verdienen voor jezelf maar wel voor je vrouw en kinderen. Misschien moet je blijven werken om anderen te onderhouden. Het kan zelfs een offer zijn om gewoon door te blijven leven. Maar er is geen enkele noodzaak om zelfzuchtig te zijn.”

 

“Laat elke zelfbevestigende motivatie varen, zodra die aan het licht komt. Dan verdwijnt de noodzaak om te zoeken naar de waarheid: de waarheid zal jou vinden.”

 

Bezoeker: “Maar er is toch een minimum aan behoeften?”

Maharaj: “Is daar niet voor gezorgd, vanaf je geboorte? Laat je ketenen van bezorgdheid over jezelf vallen en wees wat je bent: liefde in actie.”

Bezoeker: “Maar je moet toch overleven?”

Maharaj: “Je kunt niet anders! Wat je wezenlijk bent is tijdloos en niet beperkt door leven of dood. Het lichaam leeft, zolang het nodig is. Of het lang leeft is niet belangrijk. Een rijk leven is beter dan een lang leven.”

Bezoeker: “Wie beslist wat een rijk leven is? Dat heeft alles te maken met mijn opvoeding.”

Maharaj: “Als je zoekt naar de realiteit, moet je jezelf bevrijden van alles wat cultuur is en van achtergrond- en denk- en voelgewoonten. Zelfs het idee dat je een man of een vrouw of zelfs dat je een menselijk wezen bent moet verdwijnen. De levensoceaan bevat alles en niet alleen mensen. Begin dus met een eind te maken aan je gewoonte om je met het één of ander te identificeren, beschouw jezelf niet langer als die-en-die of dit-of-dat. Laat alle betrokkenheid op jezelf varen, maak je niet ongerust over je welzijn, noch materieel noch geestelijk, maak een einde aan elk verlangen, stoffelijk of geestelijk en hou op met denken dat er op welk gebied dan ook iets bereikt zou kunnen worden. Je bent compleet, hier en nu, er hoeft helemaal niets aan toegevoegd te worden.
Dat betekent niet dat je je moet gedragen als een kip zonder kop, roekeloos of onverschillig; wat verdwijnen moet is alleen die fundamentele bezorgdheid over jezelf. Je hebt eten en kleding en onderdak nodig voor jezelf en je gezin, maar dat is geen probleem zolang je niet hebzucht aanziet voor noodzaak. Leef in harmonie met de dingen zoals ze zijn en niet zoals ze worden gefantaseerd.”

Bezoeker: “Wat ben ik dan als ik geen menselijk wezen ben?”

Maharaj: “Dat wat je doet denken dat je een mens bent, is niet menselijk. Het is maar een punt zonder afmetingen in het bewuste zijn, een bewust niets. Het enige dat je over jezelf kunt zeggen is: “Ik Ben”. Je bent het absolute zijn, absolute helderheid, volmaakte vrede. Als dat gerealiseerd is, houdt alle zoeken op. Je komt daar uit als je ziet dat alles wat je denkt dat je bent pure verbeelding is en als je je opstelt als op een afstand, in het heldere zien dat het vergankelijke voorbijgaand is, het verbeelde maar een beeld en het onechte niet echt. Dat is helemaal niet moeilijk, maar je hebt er onthechting voor nodig. De waarheid is moeilijk te zien, zolang je je vastklampt aan de schijn. Als je begrijpt dat het onechte tijd nodig heeft en dat alles wat tijd nodig heeft onecht is, zit je al dichter bij de waarheid die tijdloos is, altijd NU. Voor wie eeuwigheid aanziet voor een eindeloze keten van tijd is het leven niet meer dan een herhaling van steeds weer hetzelfde, zoals bij een klok. Dan is er een eindeloze stroom die van het verleden naar de toekomst stroomt, een levenslange leegte. De realiteit is het element dat het ogenblik NU zo levend maakt, zo anders dan het verleden en de toekomst, die niets anders zijn dan denkbeelden. Als je tijd nodig hebt om iets te bereiken moet het onecht zijn. Maar het echte is altijd met je en je hoeft nergens op te wachten om te zijn wat je bent. Sta je geest niet toe om buiten jezelf op zoek te gaan. Als je naar iets verlangt, vraag jezelf dan af of je het echt nodig hebt – zo niet, laat het dan vallen.”

Bezoeker: “Hoor ik dan niet gelukkig te zijn? Het kan best zijn dat ik iets niet nodig heb maar dat het me wel gelukkig kan maken. Moet ik die gelegenheid niet te baat nemen?”

 

"Maharaj: Niets kan je gelukkiger maken dan wat je bent. Elk zoeken naar geluk is misère en schept meer misère. Het enige geluk dat die naam waard is, is het geluk van het bewuste zijn.”

 

Bezoeker: “Moet ik niet eerst een heleboel ervaring opdoen voordat ik zo’n hoog bewustzijnsniveau kan bereiken?”

Maharaj: “Ervaring laat herinneringen achter en die verzwaren de last die toch al zwaar genoeg is. Meer ervaringen heb je niet nodig. Wat je meegemaakt hebt is genoeg. Als je toch het gevoel hebt dat je meer nodig hebt, kijk dan in het hart van de mensen om je heen. Dan ontdek je een verzameling verschillende ervaringen die je duizenden jaren zouden kosten als je ze allemaal zelf zou moeten opdoen. Leer van het lijden van anderen en bespaar je je eigen lijden. Het is niet de ervaringen die je nodig hebt, maar het vrij zijn van elke ervaring. Ga niet op jacht naar ervaring – die heb je niet nodig.”

Bezoeker: “Maar uzelf doet toch ook ervaringen op?”

Maharaj: “Er gebeuren wel dingen om me heen, maar daar meng ik me niet in. Een gebeurtenis wordt pas een ervaring wanneer je er emotioneel bij betrokken raakt. Mijn toestand laat niets te wensen over en probeert niet om zichzelf te verbeteren. Wat zou een ervaring kunnen betekenen voor mij?”

Bezoeker: “Je hebt een opvoeding en kennis nodig.”

Maharaj: “Om met dingen om te gaan moet je weten wat ze zijn. Om met mensen om te gaan heb je warmte en inzicht nodig. Maar om met jezelf om te gaan heb je niets nodig. Wees wat je bent: bewust zijn – en beschouw je niet als iets anders.”

Bezoeker: “Het is erg nuttig om een academische opleiding te hebben.”

Maharaj: “Zoiets helpt je natuurlijk om je brood te verdienen. Maar het laat je niet zien hoe je moet leven. Jij bent student in de psychologie. Die kan je in bepaalde omstandigheden van dienst zijn. Maar kun je leven met psychologie als richtsnoer? Het leven is die naam alleen waard als het in zijn activiteiten de realiteit weerspiegelt. Geen universiteit laat je zien hoe je zó moet leven dat je in je laatste ogenblikken kunt zeggen dat je goed en juist geleefd hebt en dat je niet opnieuw hoeft te leven. De meesten van ons gaan dood met de wens opnieuw te mogen leven. We hebben zoveel fouten gemaakt en er is veel waar we niet aan toegekomen zijn. De meeste mensen leven helemaal niet – ze vegeteren. Ze doen alleen wat ervaringen op en daar verrijken ze hun geheugen mee. Maar ervaring is de ontkenning van de realiteit die niets te maken heeft met zintuigen, begrippen, lichaam of geest, hoewel ze die alle in zich bevat en verder gaat dan die.”

Bezoeker: “Maar ervaring is toch erg nuttig? Uit ervaring weten we dat je geen vuur moet aanraken.”

Maharaj: “Ik heb al gezegd dat kennis nuttig is in het omgaan met dingen. Maar die vertelt je niet hoe je met mensen en met jezelf moet omgaan en hoe je moet leven. We hebben het nu niet over geld verdienen of autorijden. Daar heb je ervaring voor nodig. Maar om een licht voor jezelf te zijn heb je geen wereldse kennis nodig. Om jezelf te zijn in de diepste betekenis van het woord heb je iets veel intiemers en diepers nodig dan geheugenkennis. De buitenkant van je leven is niet belangrijk. Je kunt een arme nachtwaker zijn en toch gelukkig leven.

 

“Waar het op aan komt, is wat je van binnen bent. Die innerlijke vreugde en vrede moet je verdienen. Dat is veel moeilijker dan geld verdienen. Geen universiteit kan je leren om jezelf te zijn. Laat alles los wat je niet bent en ga steeds dieper. Net als iemand die een put graaft alles opzij gooit wat geen water is, net zolang tot hij het niveau bereikt heeft waar het water zit, zo moet jij alles opzij gooien wat niet wezenlijk van jezelf is, net zolang tot er niets meer over is dat je niet als jezelf kunt beschouwen.”

 

Wat er overblijft biedt de geest geen enkele mogelijkheid om zich eraan vast te grijpen. Wat je bent is zelfs geen menselijk wezen. Je bent! Een stip helderheid die tegelijk met tijd en ruimte bestaat, maar die dieper, verder gaat dan beide. Het is de uiteindelijke oorzaak van alle dingen, zelf door niets veroorzaakt. Als je mij vraagt: “wie ben je?” zou mijn antwoord zijn: “niet een speciaal iets”. Toch ben ik.”

Bezoeker: “Als u niet een speciaal iets bent, moet u het universele zijn.”

Maharaj: “Wat is universeel zijn – niet als een begrip maar als een manier van leven? Geen scheidingen aan te brengen en nergens tegen te vechten, alles waar je mee in aanraking komt te begrijpen en ervan te houden, dat is leven op een universele manier. Als je in staat bent om naar waarheid te zeggen: “ik ben de wereld en de wereld is wat ik ben, ik ben thuis in de wereld en de wereld is van mij, elk bestaan is mijn bestaan en elk bewustzijn is mijn bewustzijn; elk leed is mijn leed en elke vreugde is mijn vreugde”… dat is universeel leven. Niettemin is mijn wezen en het jouwe verheven boven de schepping, en daardoor ook boven zulke indelingen als “algemeen” en “persoonlijk”. Het is wat het is, volmaakt en op zichzelf bestaand.”

Bezoeker: “Ik vind dat moeilijk te begrijpen.”

Maharaj: “Gun jezelf de tijd om diep over deze dingen na te denken. De oude banden in je geheugen moeten worden uitgewist zonder nieuwe opnamen te maken. Je moet je realiseren dat je het Onwankelbare bent, achter en voorbij de dingen die verschijnen en verdwijnen – de stille waarnemer van alles wat er gebeurt.”

Bezoeker: “Houdt dat in dat ik een actief leven op zou moeten geven?”

Maharaj: “Helemaal niet! Je zult trouwen en kinderen krijgen en geld verdienen om je gezin te onderhouden; dat gebeurt allemaal volgens een natuurlijke gang van zaken, je levensloop moet zich voltrekken zoals dat nu eenmaal de bedoeling is. Daar ga je doorheen, zonder tegenstribbelen, terwijl je je taken onder ogen ziet zoals die zich aandienen, vol aandacht en overgave zowel in het kleine als in het grote. Maar fundamenteel zal je houding er één zijn van onthechting en warmte, van een geweldige bereidheid zonder tegenprestaties te verwachten, van voortdurend geven zonder te vragen. In het huwelijk ben je niet de man of de vrouw, maar de liefde tussen die twee. Je bent de helderheid en de vriendelijkheid die alles ordelijk en blij laat verlopen. Je mag denken dat dit allemaal wat vaag is, maar als je er over nadenkt zal je ontdekken dat deze mystieke manier de meest efficiënte is, omdat ze je leven blijdschap en creativiteit brengt. Je bewustzijn wordt naar een hoger niveau opgeheven, vanwaar je alles beter en scherper ziet. Het wordt je duidelijk dat de persoon die je door je geboorte geworden bent en waar een eind aan komt als je doodgaat, tijdelijk en onecht is. Die sensuele, emotionele en intellectuele persoon in de houdgreep van angsten en verlangens ben jij niet. Ontdek wat je wezenlijk bent. De fundamentele vraag in de hele filosofie en psychologie is de vraag: “Wat ben ik?”. Onderzoek dat heel serieus.”

 

~ einde ~

 

Welkom bij Journal.earth, het satsang-magazine van ‘de Yoga van het Licht’ & Satsang.earth, het magazine voor Satsang, Darshan, Eenheid, Verlichting en Bevrijding…

Randolph Mallorca 96.jpg

Randolph is vader van vier kinderen en geeft nu tien jaar Satsang en Darshan in Bilthoven, Amsterdam, België en in Spanje op Ibiza, Mallorca en Menorca.

Randolph noemt zijn doorgave het directe pad, o.a. omdat alle traditionele ‘toeters en bellen’ en omgang- en vereringsvormen zijn weggelaten. Onomwonden, word je in alle eenvoud en onmiddellijk naar Bron geleid.... Zodoende zijn de satsangs van Randolph vrij van indirecte spirituele en religieuze dogma’s, vrij van enig geloofssysteem of leer, en tegelijkertijd ook nergens in conflict mee…

In 1987 ontmoette Randolph de Nederlandse Advaita Vedanta leermeester  Alexander Smit, een directe leerling van Sri Nisargadatta Maharaj. Na drie jaar intensief contact realiseerde hij op 31-jarige leeftijd wie hij is en altijd geweest was. Met  de ontdekking van zijn Ware Natuur eindigde zijn zoektocht en begon zijn ‘realisatietocht’. In de jaren die volgden  werd  hij door alle  klassieke valkuilen van  de mind geloodst. Dit was, zoals  hij zelf omschrijft,  “een  zeven  jaar  lang durend proces waarin op  organische wijze iedere  aandachtsvorm  werd opgenomen in het Hart, om uiteindelijk daarin volledig en definitief verloren te raken en als het Stralende te herrijzen”. Via de realisaties van eenheid en het Absolute openbaarde zich uiteindelijk de Bevrijding.

Deze uiteindelijke Bevrijding is iets heel anders dan eenheid of verlichting; toestanden die vaak als het spirituele eindstation worden gezien. Daarom eindigt Randolph zijn satsangs met Charaiveti, Charaiveti, en Gate Gate... Beide betekenen:  ‘Ga verder, ga voorbij, land nergens, trek geen conclusies’. Expandeer de Oneindigheid in....

Randolph geeft de essentie van twee tradities door. Van Selvarajan Yesudian - een leerling van Vivekananda en Sri  Ramana Maharshi en één van de eerste yogi’s die in de jaren  vijftig  naar  Europa kwam - ontving hij op jonge leeftijd de Hart-transmissie.  Via  Alexander Smit, van de  Navnath  Sampradaya, ontwaakte  zijn directheid.

Het spontaan samenvallen van deze twee tradities is een bijzondere combinatie die de teachings zowel ongelofelijk direct, stil, mysterieus, intens, als puur en liefdevol maken.