De Yoga van het Licht | blog post | Avadhuta teachings (2)
Avadhuta-teachings, Pandora-teachings...
Randolph: “Dit is een goede vraag. Af en toe verschijnen er wat interacties tussen Alexander en mezelf op bijvoorbeeld ‘Mixcloud’, die enigszins tonen, hoe het eraan toeging en welke teachings ik letterlijk tussen neus en lippen door’ ontving. Nadat een gerealiseerde is ontwaakt, ontstaan er meestal teachings die zijn afgestemd op de vraag van het publiek in de specifieke tijd en cultuur waarin hij verkeert. Is het niveau van de omgeving laag, dan komen de hogere teaching meestal ook niet helemaal uit de verf of tot hun recht. Maar wanneer je eraan toe bent, kun je de hogere teachings in hun satsangs en uitgeschreven teksten toch ‘tussen de regels door’ vinden. Maar er is nog iets anders… Ook al genoot ik natuurlijk ook de openbare teachings van mijn leermeesters, toch merkte ik op den duur op dat ik anders in mijn zoektocht stond dan mijn medezoekenden. Ik was eigenlijk niet zozeer geïnteresseerd in wat mijn leermeesters zeiden, maar in wat ze waren? Wat keek er werkelijk door hun ogen? Welke teachings hadden zij zelf genoten? Wat was het dat doorslaggevend voor hun realisatie was? Op de een of andere manier kreeg ik door dat de algemene en openbare teachings meestal niet de teachings waren die de Verlichte zelf genoten hadden. Welke uiterlijke of innerlijke teachings had bijvoorbeeld Ramana Maharshi genoten, na zijn spontane ontwaken? Wanneer je bijvoorbeeld de verhalen omtrent Ramana Maharshi leest, krijg je meestal wat algemene zaken voorgeschoteld. Verhalen van hoe hij in de donkerte van tempels en grotten verkeerde en zichzelf volledig vergat. Maar wat gebeurde daar dan precies? Uiteindelijk kwam ik achter dit soort zaken door in mezelf met deze hogere teachingsin contact te treden en ze ‘in mezelf’ terug te vinden. Ik fungeer nu als een katalysator voor jullie om dit door te geven. Een kanalisator triggert een chemische reactie, maar maakt er zelf geen deel van uit. Een leermeester vergemakkelijkt ontwaken en transformatie. Ik noem dit tegenwoordig ‘the transmission of Heart & Space’ en 'de Yoga van het Licht'. We hoeven namelijk niet ‘telkens weer zelf het wiel opnieuw uit te vinden’."
Aanwezige: “Maar is er dan bij je leermeesters helemaal niets over de Avadhuta-teachings terug te vinden?”
Randolph: “Jawel, in het volgende fragment wordt omtrent de Avadhuta-teachings door Ramana enigszins een boekje over opengedaan. Ooit vroeg men aan Ramana Maharshi hoe hij tot Bevrijding was gekomen zonder een guru te hebben gehad. Zijn antwoord was dat hij wel degelijke een guru had gehad, alleen niet in menselijke vorm… Het fragment staat heel mooi in het Engels en laat ik daarom onvertaald…"
Ramana Maharshi: “The whole world was my Guru. It has been already said that Guru need not be in human form and that the Self within, God, Guru are the same… Everything in the world was my Guru. Don’t you know that Dattatreya, when he was asked by the king which Guru had taught him the secret of bliss, replied that the earth, water, fire, animals, men, etc., all were his Gurus and went on explaining how some of these taught him...”
Aanwezige: “Ik ken dat verhaal van Dattatreya niet?”
Randolph: “In een van India’s heilige boeken (the Eleventh Book of the Srimad Bhagavata Maha Purana) is er sprake van een rondzwervende Avadhuta die het allerhoogste had gerealiseerd door totaal op te gaan in de wijsheidsgeest van de natuur. Ik zal er een stukje uit citeren:
“Once, Dattatreya while roaming happily in the forest met King Yadu. King Yadu was curious to know the secret behind the freedom and happiness of Avadhuta Dattatreya.
King Yadu: “Salutations to you, Liberated one, kindly tell me what guru has given you the great Heart realization which has made you perfect in heart-wisdom, full of peace, uninterrupted in Absolute Bliss and completely devoted to the good of all living beings.”
The Avadhuta smilingly answered: “One’s own Self is one’s chief Guru. By heart-knowledge of Self in communion one realizes the Great Bliss. I did not learn from one particular source. Like a bee I collected my heart-wisdom from different and varied sources, from many teachers and gurus.” He then mentioned twenty-four of them to the inquiring and inquisitive king, including Earth, Fire, Water, Air, the Wind, the Sky, the Moon, the Sun, the Sea... and spoke of the wisdom he had learned from each one of them.”
Randolph: “Het zijn precies deze teachings die via mijn leermeesters op mij zij overgedragen en ik momenteel ook aan jullie doorgeef via ‘the transmission of Heart & Space’.”Aanwezige: “Hoe krijgt een Avadhuta dan zijn teachings van de aarde, de zon, de maan, de sterren, het vuur, het water, de rivier…? Het is toch geen kwestie van simpelweg naar de maan staren of zo?”
Randolph: “Avadhuta-teachings zijn ‘versmelting-teachings. Het klinkt voor een buitenstaander misschien een beetje raar, maar je krijgt de teachings van de zon, de maan, de rivier door met hen samen te vallen. Je wordt hen door met hen te versmelten…. Mijn Meester Cheng II boekje bestaat met name uit Avadhuta-teachings.”
Meester Cheng: “Lachen, glimlachen, schaterlachen… Bij het vallen van de avond trof ik de Oude Cheng aan op het bankje bij de grote verscholen vijver, midden in het bos. Samen keken we hoe de zon vuurrood achter de bomen verdween. In de verte klonken vogelgeluiden. Het werd langzaam donker... In de heldere spiegel van het onbeweeglijke water zag ik een sliert wilde ganzen de vijver overvliegen, de rijzende maan tegemoet. Een blad liet los en viel in het water. Door de rimpeling werd ineens het wateroppervlak zichtbaar en met het verdwijnen van zijn gladheid, onthulden de beelden zich als illusoire reflecties.”
“De volle Maan staat daar hoog aan de Hemel en wordt gereflecteerd in het water. Maar je hebt nog nooit werkelijk de volle Maan gezien: de Naakte Maan, het Oorspronkelijke Gezicht. Je hebt nog nooit voorbij de mind gekeken. Tot nu toe kon je nooit rechtstreeks en ongefilterd kijken. Je hebt altijd naar de reflectie van de maan in ‘jouw water’ gekeken, in jouw gedachten, in jouw gevoelens en sensaties. Tot nu toe heb je om waar te nemen, alleen maar het water gebruikt. Je hebt totaal over het hoofd gezien dat er een alternatief is. Dat is de reden waarom Oude Cheng zegt dat alles wat je kent maya is, pure illusie. Tot nu toe keek je naar de maan in het water, naar een reflectie en je dacht dat het de werkelijke Maan in de Hemel was…”
~ Uit Meester Cheng, Vingerwijzingen voorbij de Zon en de Hemel. Deel II: Vrijheid voorbij verlichting.
Randolph: “Hoe leer je het beste iets, hoe maak je het beste kennis met iets? Door het te worden! Uiteindelijk krijg je de hoogste teaching van jeZelf, door er weer helemaal wakker mee samen te vallen. Het Zelf geeft je de uiteindelijke teachings… Een goed voorbeeld van hoe zo’n overdracht plaatsvindt, vind je in het boek ‘Inwijding’ van Elizabeth Haich…Uit Inwijding, Elizabeth Haich - De palm:
“Terwijl ik spreek, kijkt Ima mij glimlachend en met steeds grotere vreugde aan. “Je hebt je zeer goed geconcentreerd. Zeer goed. Je hebt ontdekt dat de concentratie niet en duurzame toestand kan zijn, maar alleen een overgang is tussen de geprojecteerde wereld en het Zijn. Als jij je gedachten op iets concentreert, kun je niet bij het denken blijven, want de concentratie voert je naar je Zelf terug en je wordt dat waarop je je concentreert. Uit het denken ontstaat door concentratie een zijnstoestand. Het denken houdt geheel en al op en de denker wordt met de gedachte identiek.
Iets denken, betekent een inhoud door het verstand, als in een spiegel, naar buiten projecteren, dus uit zich naar buiten stappen. En door concentratie trekt men het geprojecteerde weer terug - dat wat men gedacht heeft, het gedachte wordt weer identiek met de denker, met zichzelf. De twee factoren worden tot een volmaakte eenheid verenigd.
“Het geschapene gaat in de Schepper terug.”
‘Ga voort met oefenen; je zult dit proces steeds duidelijker beleven. Ik geef je een nieuwe oefening. Je zit zo graag onder deze palm. Concentreer je daarop’ - dan gaat hij heen.
Ik ga weer zitten en kijk naar de palm. Ik denk helemaal aan niets anders, alleen aan deze palmboom. Uren gaan voorbij; langzaam wordt het avond. Ik moet naar huis. Daarbuiten wacht Menu; we gaan naar huis.
De volgende morgen ben ik er weer, in de tempeltuin en na de gezamenlijke oefeningen ga ik weer onder de palm zitten, op deze boom geconcentreerd. Toen ik met deze oefening begon, stoorden vele, er niet bijbehorende gedachten me. Ineens viel mij in wat Menu mij de avond tevoren had verteld; ik merkte een vogel op, die op een van de palmtakken luidkeels zijn lied deed horen; een muskiet zoemde om me heen; toen viel me de brutale houding van de schatmeester Roo-Kha in en dat maakte me boos - maar ik joeg al die, niet tot de meditatie horende, gedachten, die in mijn hoofd ontstonden, weg en concentreerde me op de palm alleen. Nu gaat het al wat beter. De gedachten kunnen mij niet meer bereiken en echt storen. Tevoren was ik nog in de wereld der gedachten - tussen de gedachten.
De gedachten konden mij nog her- en derwaarts doen gaan.
Maar ik liet me niet meesleuren. Ik bleef pal waar ik was, bij de palm, en onmerkbaar langzaam gleed ik verder, steeds verder naar binnen, waar de gedachten me niet meer konden volgen en me niet meer konden storen. Hier en daar verschijnt nog een gedachte, die als een vermoeide ronddolende zwerver door mijn verstand sluipt. Nu kijk ik vanuit een besef van zekerheid naar deze enkele, vermoeide gedachte, maar ik bekommer me alleen om de palm ... ik denk aan de palm ... de palm vult langzaam mijn gehele wezen... Dagen, misschien wel weken, gaan voorbij - dat weet ik niet. Ik weet trouwens niets meer van de buitenwereld, want ik ben met mijn gehele aandacht uitsluitend op de palm geconcentreerd. En dan opeens heb ik dat merkwaardige gevoel, dat ik de boom niet van buitenaf, maar van binnenuit zie ... Weliswaar neem ik met mijn fysieke ogen de uiterlijke vorm van de palm waar, maar ik begin hoe langer hoe meer het innerlijke wezen, het belevendigende, scheppende beginsel van de palm te zien, te beleven, te ZIJN!
En dan komt het moment, dat ik me er ineens van bewust ben, dat de palm niet buiten me staat - neen! - hij staat helemaal niet buiten me - ik had alleen maar een verkeerde voorstelling – de palm is in mij en ik ben in hem, ik ben de palm zelf!
Hoe lang ik zo verzonken blijf, weet ik niet. Ik weet helemaal niet wat tijd betekent. Dat begrip tijd is ‘daar’ in die toestand, onbekend. Ik kan ook niet verklaren wat dit ‘daar’ is. Maar opeens haalt een kracht me langzaam in mijn persoonlijk bewustzijn terug en ik merk dat Ima voor me staat. Mijn ogen ontmoeten zijn zachte blik. Hij gaat naast me zitten op het malse gras en wacht geduldig tot ik weer tot mezelf kom; dan kijkt hij me vragend aan.
Ik tracht enige keren iets te zeggen - maar dat lukt niet meteen. Het spreken lijkt totaal overbodig.
Tenslotte ontwaakt mijn bedrijvigheid en mijn wil functioneert weer. Mijn strottenhoofdzenuwen brengen de stembanden in beweging en ik kan al wat geluid doen horen.
‘O `Ima’, zeg ik ernstig, zachtjes, en verrast mijn eigen stem te horen: ‘ik ben de palm geworden of, liever gezegd, ik heb ontdekt, dat de palm steeds ik was. Alleen was ik me daarvan niet bewust.’
Ima knikt met zijn mooie engelenkop en zegt, stralend van vreugde: ‘Je gaat enorm vooruit! Ik ben toch zo blij - zo blij. Je gaat sneller vooruit dan iemand anders in zo’n korte tijd. Als je alle voorbereidingsproeven net zo snel aflegt, zul je al heel gauw rijp zijn voor de inwijding!’
Blij kijken we elkaar aan en zwijgen. Als ik hem in de ogen kijk, voel ik nog sterker wat een zuiver mens Ima is en wat een geweldige kracht uit hem straalt. Waar hij zich bevindt, is de lucht reiner. Dan reikt hij me de hand en we staan samen op. Ik moet terug naar huis.”
Randolph: “Ik kreeg veel van dit soort Avadhuta-intensives toen ik voor mijn psychologiestudie bij Selvarajan Yesudian en Elizabeth Haich stage mocht lopen op hun Yoga-school in Zwitserland. Toentertijd noemde men dit ‘de scholing van lichaam, geest en ziel’. Ik heb inmiddels met jullie een groep mensen om mij heen verzameld die hier qua niveau aan toe zijn…”
Aanwezige: “Een prachtig stukje tekst uit ‘Inwijding’. Het enige waar ik mij zorgen over maak is de zin ‘Dagen, misschien wel weken, gaan voorbij - dat weet ik niet. Ik weet trouwens niets meer van de buitenwereld, want ik ben met mijn gehele aandacht uitsluitend op de palm geconcentreerd.’ Ik moet wel gewoon naar mijn werk en zo…?”
Randolph: “Maak je hier geen zorgen over. Mijn Avadhuta-teachings zijn geheel afgestemd op dit ‘moderne’ leven. Ik heb ook gewoon een gezin en vier kinderen. Wanneer je de wetmatigheden kent, kan het tegenwoordig allemaal makkelijker en directer… Als mensen vormen we een piramide. Omdat er een goede brede spirituele basis is gelegd door hen die ons zijn voorgegaan, kan alles veel soepeler verlopen. In deze doorgave sta ik op de schouders van mijn leermeesters… en jullie ook…”
Aanwezige: “Je spreekt over Avadhuta-teachings en net als Jezus over het Koninkrijk hier op aarde… Hoe zou je dit in moderne bewoording zeggen?”
Randolph: “In iedere cultuur en in iedere tijd hebben we daar andere aanduidingen voor. Tyanonoge, the land of the young, Shambala… Misschien spreekt jonge mensen ‘Pandora’ aan… In de film ‘Avatar’ maken we kennis met de ‘planeet’ Pandora… Pandora betekent ‘draagster van alle gaven, schenkster van alle gaven, albegaafdheid’… Deze film riep bij heel veel mensen iets uit de diepte van hun ziel en zaligheid op. Heel veel mensen kregen het na deze film moeilijk… hun huidige bestaan leek zo ver weg van wat er in potentie hier op aarde mogelijk is. Je kunt mijn Avadhuta-teachings net zo goed Pandora-teachings noemen… Ze leiden je de realisatie van het transparante, Schitterende en Absoluut Stralende in… Alles wordt volledig inzichtelijk, totaal doorzichtelijk en magistraal transcendent…”
(wordt Vervolgd)
Wanneer je klaar bent voor het grote realisatie avontuur, zoek je een traditie en een gids die bekend is met de ongerepte toppen, de spelonken en de eeuwenoude wegen...”
Copyright 2018, Opensatsang, Satyasatsang.nl, Satsang.earth, Randolph, Avadhuta-blog, ©
Randolph is vader van 4 kinderen en geeft nu 15 jaar Satsang in Bilthoven, Lage Vuursche, Schiermonnikoog, Amsterdam en op Ibiza en Mallorca. Open Satsang staat voor een eeuwenoude traditionele bevrijdingsweg. Het is het Directe Pad voor mensen die hun Ware Natuur willen realiseren en hun bestaan steeds meer laten opnemen en overnemen door het levende Mysterie. Randolph is auteur van de Meester Cheng boeken, dit blog en het Journal van ‘de Yoga van het Licht’...
Randolph is leermeester in de Advaita Vedanta en de traditie die hij ‘The trans-mission of Heart & Space’ noemt. In het Stille centrum van de dynamische cycloon van het leven brengt hij realisatie over of zoals hij het zelf zegt: “Ik vier wat ik geërfd heb!”
͠
͠
“Hoe leer je het beste iets, hoe maak je het beste kennis met iets? Door het te worden!”
͠
͠
“Iets denken, betekent een inhoud door het verstand, als in een spiegel, naar buiten projecteren, dus uit zich naar buiten stappen.”
͠
͠
“En dan komt het moment, dat ik me er ineens van bewust ben, dat de palm niet buiten me staat - neen! - hij staat helemaal niet buiten me - ik had alleen maar een verkeerde voorstelling – de palm is in mij en ik ben in hem, ik ben de palm zelf!”
͠
͠
“Mijn Avadhuta-teachings zijn geheel afgestemd op dit ‘moderne’ leven. Ik heb ook gewoon een gezin en vier kinderen. Wanneer je de wetmatigheden kent, kan het tegenwoordig allemaal makkelijker en directer… ”
.
“Hoe leer je het beste iets, hoe maak je het beste kennis met iets? Door het te worden!”
͠
͠
“Iets denken, betekent een inhoud door het verstand, als in een spiegel, naar buiten projecteren, dus uit zich naar buiten stappen.”
͠
͠
“En dan komt het moment, dat ik me er ineens van bewust ben, dat de palm niet buiten me staat - neen! - hij staat helemaal niet buiten me - ik had alleen maar een verkeerde voorstelling – de palm is in mij en ik ben in hem, ik ben de palm zelf!”
͠
͠
“Mijn Avadhuta-teachings zijn geheel afgestemd op dit ‘moderne’ leven. Ik heb ook gewoon een gezin en vier kinderen. Wanneer je de wetmatigheden kent, kan het tegenwoordig allemaal makkelijker en directer… ”
.
͠