De Yoga van het Licht | blog post | Avadhuta teachings (4)
River of freedom, Ocean of peace…
Randolph: “Een levende traditie zou je kunnen vergelijken met een levensrivier. We noemen een lineage niet voor niets ook wel ‘een stroming’. De traditionele doorgave van de traditie of lineage van Ramana Maharshi en Selvarajan Yesudian wordt ook wel 'het Directe Pad' genoemd. Mijn oude leermeester Alexander Smit heeft er een intensive-week over gegeven, wat later in de boekvorm van 'Het Directe Pad' is uitgegeven. Wanneer het Directe Pad je leven kruist, hoef je in wezen enkel de uitnodiging te accepteren en je erdoor te laten meenemen. Wanneer je onze uitnodiging accepteert hoef je in wezen enkel in de directe stroom te springen. De meeste mensen blijven dit hun hele leven uitstellen. Ik ben zo dankbaar dat mijn oude leermeester me voor het blok zette en uitstraalde ‘dat ik het er op moest wagen’, waar na ik na drie jaar uitstellen in de kracht van mijn leven ‘in het diepe ben gesprongen’. Op het Directe Pad verlaat je onmiddellijk alle indirecte benaderingen. Niet na drie jaar, niet morgen, niet vandaag, maar nu. Nu is de enige optie. Het levende water in de rivier staat voor Directheid. De oevers bestaan uit indirectheid. De traditionele schitterende realisatiestroom vervoert je vanZelf naar de Grote Stralende Oceaan van het Absolute. Je laat je vervoeren door de universele (onpersoonlijke) levenskracht en leeft niet meer tegen (het persoonlijke) beter weten in."
Aanwezige: “Het dringt nu plotseling tot me door dat in het citaat van Nisargadatta uit het eerste Avadhuta-blogbericht hetzelfde staat… Onder het kopje ‘epiloog’ aan het einde van een van zijn boeken geeft hij deze samenvatting van de kern van zijn onderricht..."
Nisargadatta Maharaj: “De kern van mijn onderricht is als volgt. Wees niet oneerlijk ten aanzien van je levenskracht. Wees alleen daaraan toegewijd. Voel je daarin thuis. Accepteer haar als jezelf. En als je op die manier toegewijd bent, kan dat je ergens naartoe leiden, naar alle hoogten. Dit is de zuiverste essentie van mijn woorden. Identificeer je nu met de levenskracht.”
Aanwezige: "Je spreek in plaats van levenskracht ook veel over ‘het Schitterende’ en ‘het Zilveren’. Kun je nog iets meer over het Schitterende en het Zilveren van de realisatiestroom zeggen?"
Randolph: “Ja, natuurlijk. Maar laat ik je eerst over het principe van de taal die in mijn overdracht een rol speelt iets uitleggen. Door het aanleren van taal verliezen wij in eerste instantie een groot deel van ons waarnemingsvermogen. Een mens gaat al snel geloven dat iets niet bestaat als het niet verwoord kan worden en dat woorden ‘waarheid’ kunnen bevatten. Op zich zijn de voordelen van taal duidelijk. Onze taal is ooit ontwikkeld om algemene globale indrukken en zaken door te geven via woorden en concepten. Het maakte ooit het handeldrijven een stuk makkelijker. Zonder taal moet ‘het wiel telkens opnieuw worden uitgevonden’ en zou iedere nieuwe generatie dezelfde fouten maken. Maar taal is een representatie van een ervaring, niet de ervaring zelf. Taal is een voorstelling. Wanneer je bijvoorbeeld ooit een sappige perzik hebt geproefd, laat het woord sappige perzik je misschien al het water in de mond lopen. Wanneer je nooit een sappige perzik hebt geproefd, en ik je dit via taal moet gaan uitleggen, gaat er iets mis. Je mist de ervaring, en taal (de representatie) kan nooit een substituut zijn voor de actuele ervaring. En het ging tot nu toe nog over een sappige perzik, laat staan wanneer het zoals hier over Zelfrealisatie gaat. Er bestaat ook een andere manier van communicatie, in mijn traditie noemen we deze communicatie ‘transmissie’. Je zou het ook ‘een direct uitgezonden overdracht’ kunnen noemen in de vorm van elektromagnetische energie, hart-vibratie of Licht. Wij noemen dit derhalve ‘de taal van het Licht’. Maar voordat ik je deze taal van het Licht kan overbrengen, maak ik eerst gebruik van een overbrugging-taal. Het eerste waar je aan zal moeten wennen is dat ik veel niet bestaande woorden gebruik. Enerzijds om je uit de sleur van je conditionering te halen en om de macht der gewoonte te doorbreken, anderzijds omdat onze uitwisseling-taal veel vloeiender dient te worden dan onze gebruikelijke westerse taal. Het kan zijn dat je er misschien even aan moet wennen dat ik aan onze taal allerlei woorden toevoeg of ze juist uit elkaar zet en ik allerlei nieuwe woorden initieer en construeer. Voor taalcritici en Schriftgeleerden zal ik de taal ongetwijfeld ‘verkeerd’, ‘onlogisch’ en inconsistent gebruiken, maar je wilt doorgave en transformatie, geen logica of correctheid. In het Westen heeft men nog niet echt een taal ontwikkeld voor de subtiele gebieden van bewustzijn. Omdat men in India, Pakistan, Nepal en Tibet, het land van de eeuwige sneeuw, al duizenden jaren ervaring heeft met de fijnstoffelijke gebieden, kent de veel oudere taal van het Sanskriet veel meer nuances en subtiele aanduidingen voor de fijnstoffelijke gebieden. Sanskriet is bijzonder plooibaar en speels. In het Oosten hebben ze niet een rigide ‘Waarheid - Niet-waarheid’ paradigma. In het Oosten hanteren ze de realiteit via ‘of iets transformerend werkt of niet’. Oorspronkelijk is Sanskriet dus een relatieve, creatieve en transformerende taal die met name is gebaseerd op vibratie en frequentie. Wanneer ik dit in Westerse termen probeer aan te duiden zou je kunnen zeggen dat er een enorm verschil bestaat tussen proza en poëzie. Poëzie heeft veel meer transformerende mogelijkheden. Derhalve dient onze taal hier in satsang ook meer poëtisch te worden. Je kunt leren om met het zesde en zevende zintuig tussen de regels door te manoeuvreren en je kunt ontdekken hoe je door de woorden als het ware kan kijken. Laat de gebruikelijke betekenis van mijn woorden zoveel mogelijk los. Je kunt woorden zien als pijlers van onzichtbare poorten. De openbaringen wellen op uit het hiaat tussen de zinnen en de woorden. Zo’n poëtische zintuiglijke overbruggende opwel- en doorkijk-taal noemen wij Sandhya-bhasa. Sandhya betekent o.a. ‘er tussen in’, ‘overgang’, ‘transformatie’. Bhasa staat voor ‘poëzie’, ‘transmissie’… Sandhya-bhasa is de twilight-taal of de overbrugging-taal van het Licht. Via de transmissie laat ik je direct zaken zien waar je normaal finaal overheen kijkt en wat meestal wordt overvoeld en overschreeuwd. Wij noemen de realiteit waarin de Directe overdracht plaatsvindt, je onmiddellijke geleefde werkelijkheid. In deze uiterst simpele en direct toegankelijke onmiddellijk geleefde werkelijkheid, vinden alle openbaringen plaats. Het woord open-baring zegt het al: de onmiddellijke openheid van de Natuurlijke Staat brengt zijn eigen teachings voort. In de openheid van de Natuurlijke Staat toont het Zelf zich aan zichZelf. Alles wat zich in deze natuurlijke openheid toont en vertoond zijn voortvloeisels van Openheid Zelf. Je kunt zodoende in mijn satsangs en in deze teksten, openlijke maar insgelijks inherente sleutels vinden. Plots als je er aan toe bent, worden ze verstaan. Hier in satsang, op mijn website en in mijn blogberichten gebruik ik via Sandhya-bhasa veel ‘trigger-’, ‘omkeer’-woorden en gezaghebbende pointers en uitspraken (Mahavakya). Maha betekent ‘groot’, vakya betekent ‘geladen gezegde’ of ‘pointer’. Mahavakya spelen in de yoga van het Licht (en in de stromingen van de Advaita Vedanta en Dzogchen) een belangrijke rol.
Zulke uitspraken, pointers en aanduidingen dragen een lading met zich mee die op je over kan springen en er een shift plaatsvindt. Zodra je op een bepaald niveau of in de buurt van dat niveau verkeert, word je door deze woorden aangesproken en wordt er iets in je getriggerd. Je herkent het meteen. Plotseling begint je er op te ‘kicken’ en ervan op te kikkeren. Er trekt een ‘shivering’ door je heen. Je krijgt er ‘kippenvel’ van, je passie en compassie laaien op, er wordt iets ‘aangestoken’ en je krijgt het er warm of koud van. Je blijft niet ongemoeid. Je innerlijke vuur wordt aangewakkerd (mooi woord). Een van die sleutel-aanduidingen is bijvoorbeeld ‘het Schitterende’, een ander is ‘het Zilveren’. Ze verwijzen naar en triggeren een bepaalde staat… die voor je klaarligt om klaarwakker in te worden…
Welnu, je vroeg me of ik nog iets meer kan zeggen over het Schitterende en het Zilveren van de realisatiestroom… Oké, daar gaan we… Sandhya-bhasa… Wanneer je een rivier via een bepaalde invalshoek benadert dan gaat deze blinken en schitteren. Het fonkelende water triggert iets in je. Iets gaat resoneren… Je hoeft je door de trekkracht van de zilveren rivier enkel te laten uitnodigen. In het begin doet deze trekkracht zich voor als het verlangen naar Waarheid. Je hoeft zoals ik daarnet zei, in wezen enkel in de schitterende zilveren rivier van mijn traditie te springen om je via de Gouden zonsondergang naar de Grote Oceaan te laten vervoeren. Wij noemen deze Gouden zonsondergang Sandhya. Tussen het verdwijnen van de dag en het aanbreken van de nacht zit een ‘gat’ in het spiegelgangenstelsel. Een ‘gat’, waar de realisatie vrij makkelijk vat op je kan krijgen. In het Oosten noemen ze Sandhya ‘praying time’. ‘Praying time or medi-tation time’… onbewust of subbewust voelen mensen zich van nature aangetrokken tot dit ‘gat’, dit ‘hiaat’. Ik geef mensen de juiste instructies om in dit realisatie-gat de doorgang te herkennen naar Genenzijde en om er uiteindelijk in op te gaan.”
Aanwezige: “In Zen spreken we ook wel van ‘de Poortloze Poort’…
Randolph: “Ja, prachtig, Mumonkan, the Gateless Gate, een poort zonder deur…
‘Oh, luister groots wezen, we gaan weer verder met ‘het openen van de ogen en oren’… Als onze ware natuur handelt, beweegt zij zich spontaan en vrij als een vallende ster of een bliksemstraal. Zij beweegt zich in alle richtingen, in de hemel en op aarde, naar het zuiden en noorden, oosten en westen… “
~ Uit de Poortloze Poort, Mumonkan.
Wanneer je er aan toe bent, herken je dit als de uitgang uit je mind en de ingang tot Zelfrealisatie. In de vorige satsang hebben we mijn instructie hier, op de rand, al even benoemd met Sandharana (stabilisatie en centratie) en Sandhyana (verkeren op de grens van Zijn - Niet-zijn)."
Aanwezige: “Mijn oude Dzogchen leermeesters waren vrij voorzichtig in het geven van de hogere teachings. Sommige waren zelfs tot op het laatst ‘geheim’. Ze spraken over de verzegelde teachings van ‘Mengakdé’ (trekchö en tögal)… Hoe zit dit bij jou?
Randolph: “In de Advaita Vedanta krijg je de juiste aanwijzingen precies op het juiste moment. Anders versta je ze toch niet. ‘De leermeester’ en ‘de leerlingen’ dienen hiervoor wel goed op elkaar afgestemd te zijn. Met al die ‘satsang-hoppers-en-shoppers’ kun je als leermeester niet veel beginnen. Intimiteit is hier de sleutel. Wanneer je de lijn van de Advaita Vedanta doortrekt naar Dzog Pa Chen Po (Dzogchen), dan worden mijn Sandhya-instructies Mahasandhi genoemd. Advaita Vedanta en Dzogchen hebben een gezamenlijke basis. Deze gezamenlijke basis heet Adhi-yoga of Ati-yoga. Ati of Adhi betekent ‘eerste’. Je kent het woord misschien wel van Adhi Shankara, de eerste Shankara. Misschien heb je ook wel gehoord van de Adinath Sampradaya. ‘Nath’ staat voor (leer)meesterlijke doorgave. Het woord ‘Sampradaya’ betekent ‘traditie’. Wanneer het je interesseert kun je op mijn website ‘satsang.earth’ een overzicht zien van de Navnath(negen) Sampradaya. The transmission of Heart & Space gaat eigenlijk nog verder terug dan de Advaita Vedanta en Dzogchen. The transmission of Heart & Space daalt direct uit het Licht neer. Hierna ontstaan alle ‘stromingen’ (mooi woord). Ik duid ‘the transmission of Heart & Space’ daarom vaak ook aan met ‘de Yoga van het Licht’."
Aanwezige: “Het woord ‘gat’ en verkeren op de grens van ‘Zijn - Niet-zijn’, klinkt een beetje eng…"
Randolph: “Op zich is dit niets engs. Een angst die op het laatst voor je klaarligt is de angst van de druppel om te verdwijnen. Maar wat gebeurt er met de druppel? Hij gaat op in de Oceaan. Je kunt ook zeggen dat de druppel de Oceaan wordt. Wat een opluchting en openbaring! Onze traditionele stroming van de zilveren realisatierivier loopt dwars door het ‘gat’… Dwars door ‘dag’ en ‘nacht of 'tussen' dag en nacht door, maar ook 'tussen' ieder ander tegendeel en zijn complement door.”
Nisargadatta Maharaj: “Tussen de oevers van pijn en plezier stroomt de rivier van het leven. Alleen als denken en voelen weigeren met de stroom mee te gaan, zodat ze op de oevers stranden, ontstaan problemen. Met dit ‘meegaan met de stroom’ bedoel ik aanvaarding... het laten komen van wat komt en het laten gaan van wat wil gaan. Verlang niets en wees niet bang - neem waar wat er gebeurt terwijl het gebeurt: want jij bent niet wat er gebeurt, maar degene voor wiens oog de dingen zich afspelen..."
Randolph: “Ik zet jullie op het Directe Pad door jullie eerst in deze ontmoetingen mondelinge instructies te geven. Traditioneel noemen we deze ontmoetingen via mondelinge overdracht satsang. Satsang betekent ont-moeting in de Waarheid die je van nature bent. We spreken ook niet voor niets over 'sat-sang'. Association with sat, vereenzelviging met Zijn. Eigenlijk heet het satsangha of zelfs Satyasangha. Sat... 'Zijn', Ya... 'niet'... Satyasangha betekent association met 'vooraf aan Zijn'.
Ramana Maharshi: "Satsang betekent samen zijn met sat, de Waarheid. Een nog betere omschrijving voor Satsanga (satsang) is samen zijn met de ongemanifesteerde Waarheid (Satya). Maar omdat slechts weinigen hiertoe in staat zijn doet men het één na beste; samen zijn met de gemanifesteerde Waarheid - hetgeen de Guru is...”
Randolph: "Het laatste traject gebeurt bij mij via stilte. In goddelijke stilte zitten, heet Darshan. ‘Praten is zilver, zwijgen is goud’. Het Schitterende vervoert je vanZelf naar het Stralende. Het Zilveren gaat vanZelf over in Goud. In ‘the transmission of Heart’ zeggen we: ‘Give your live back to the original cause of your existence’… Wat is het laatste voertuig? In ‘vervoering’ verkeren. Wat ik met jullie doe is je leren deze schitterende rivier der vervoering te herkennen en ervan te drinken. Wanneer je er voldoende van gedronken hebt, raak je niet alleen in vervoering, maar welt er ook de kracht in je op om de sprong in de rivier te wagen. Is dit gebeurd dan neemt de realisatie je vanZelf op. In ‘vervoering’ bereik je je laatste bestemming, je Ware Natuur die je altijd al bent, je Ware Thuis (en ontdekt dat je hier eigenlijk altijd al Thuis in was). Aan het einde is het één groot feest, waar je niet alleen de bloemetjes buiten zet, maar ook ‘jezelf’. De Bevrijding is niet voor jezelf, maar van jezelf!"
Nisargadatta Maharaj: “De kennis die ik geef, is een stroom, een stromende rivier. Als je er wat van wil, neem het dan, drink het water, neem het in je op, laat het binnenstromen... Terwijl ik erover praat, neem ik jullie mee naar de oorsprong van de bron. Daar druppelt water uit. Dat gedruppel wordt gaandeweg een rivier, een wijde riviermond en uiteindelijk de zee. Ik neem jullie steeds weer mee naar de bron. Zodra je bij de bron bent, kom je erachter dat er eigenlijk geen water is. Het water is de smaakmaker, het nieuws ‘ik ben’."
Aanwezige: “Heb je deze kracht nog ergens anders voor nodig?"
Randolph: “Ja, je hebt kracht nodig om de verleidingen van Ontwaken te weerstaan en toch op het laatst niet op de oevers terecht te komen… Je zult voor volledige Bevrijding de hele weg af dienen te leggen… In de Hartsoetra duiden we dit aan met:
‘Gate, Gate, paragate, parasamgate, Bodhi Svaha!’ Gegaan, gegaan, naar de andere oever gegaan, volledig naar de andere oever gegaan, ontwaakt, zo zij het!
Je kunt ook zeggen: Ga, ga, spring, spring er volledig in en verkeer in vervoering, ontwaak en explodeer naar het uiteindelijke! ’Wanneer je ‘bang’ wordt neigt een mens weer naar individualiteit. Je verliest dan alsnog de verbinding en strandt dan weer op de oevers van de rivier voordat je de Grote Oceaan bereikt hebt. Je verliest de connectie met de ‘vervoerende’ rivier. Je verliest je ‘Vervoering’, deze droogt op. Zelfs als de universaliteit van je wezen zich heeft voortgedaan… ben je toch nog niet helemaal thuis. Je bent dan weliswaar niet meer ‘eenzaam’, maar wel ‘alleen’ (al-een). Maar ‘al-een’ in nog niet geheel verdwenen zijn in de Grote Stralende ononderbroken Oceaan.”
Aanwezige: “Ik snap wat je bedoelt. Telkens wanneer ik word opgenomen, voelt dit zo vreemd aan, dat ik bang word en weer terugkeer naar mijn houvast?”
Randolph: "Ja, in het begin voelt deze ‘vervoering’ vreemd aan. Het is een kracht die zo anders is dan al de invullingen van het collectieve, individuele en zelfs universele bewustzijn. In het begin kunnen mensen er inderdaad een beetje bang voor worden. In het begin voelt het als een vervreemding. Je vervreemd niet alleen van het collectieve bewustzijn, maar ook van ‘jezelf’. Wanneer je ook maar enigszins door de rivier wordt opgenomen, raak je vervreemd van het al het ‘bekende’. Het oude bekende werkt niet meer, maar het nieuwe is nog niet aangebroken… Je bent nog niet volledig overgestoken. Er is nog geen ‘Parasamgate’, laat staan Bodhi Svaha! Via de Avadhuta-teachings van Sandharana en Sandhyana laat ik je langzaam maar zeker wennen aan overgenomen worden. Hier dien je mentaal en emotioneel al redelijk voor gestabiliseerd en gecentreerd (Sandharana) te zijn. Enkel zien dat er geen ‘ik’ is, is niet voldoende. Door ‘het stuur van je fiets los te laten’, merk je vanzelf wel waar je heen gaat. Je zult dan merken dat het bestaan wis en waarachtig voor je zorgt. Alleen gebeurt dit wel op een ‘onpersoonlijke’ manier. Voor het bestaan bestaat er eigenlijk niet zoiets als ‘persoonlijk’ of ‘onpersoonlijk’. Hier moet je even aan wennen. Het gerealiseerde leven verloopt niet zoals jij dat ‘persoonlijk’ zou willen. Je leeft je bestemming… Praten of speculeren over ‘het stuur loslaten’ heet filosofie of spiritueel zijn. Het stuur daadwerkelijk loslaten heet het Directe Pad… Je wordt geleid en vervoerd!”
Aanwezige: “Wat bedoel je met je bestemming leven?”
Randolph: "Ramana zei altijd: 'Give your life back to the original cause of your existence.' 'Geef je leven terug aan de oorzaak van je bestaan... Je volledige potentie en bestemming leven is het grootste avontuur in dit leven en het grootse geschenk dat er maar kan bestaan. Adhisthana noemen we dit, het allereerste geschenk. Het geschenk dat je bestaat en het geschenk van volledig levend zijn (‘ik-ben’). Volg je dit spoor, dan leef je je bestemming en heb je van geen dag spijt. ‘Living on the edge’ noemen we dit in de Yoga van het Licht. Wanneer je elke dag volledig leeft en je zou plotseling sterven, dan ga je zonder gewetenswroeging dood. Er bestaat dan niet meer ‘had ik dit of dat nog maar gedaan’. Je ‘bucket list’ is verdwenen. Met een smile op je gezicht verlaat je dit leven… je hebt ‘het onderste uit de kan (bucket) gehaald’. What a rush! Hier in Satsang en Darshan verkeer je met mij ‘right on the spot’ en ‘op het scherp van de snede’. Je volgt de rode draad die dwars door je leven en alles heen loopt. Je verkeert letterlijk en figuurlijk in je nopjes en op de toppen van je kunnen. Waarom denk je dat ik jullie de wereld mee in neem en op al die bergtoppen neerzet en je naar al deze exotische Sandhya-stranden meeneem om in zonsondergangen op de grens te verkeren waar de elementen elkaar ontmoetten?”
“Open up to the rainbows, the moon, the sun and the stars...”
~ Uit Meester Cheng III
Randolph: “In de psychologie (Abraham Maslow) noemen we dit ‘pieken’. Je leeft het pad via de pieken van je bestaan. Je bent een pieker.”
Aanwezige: “In Dzogchen spreken we van tögal.”
Randolph: “Ja, verschillende termen die voldoen aan dezelfde kosmische wetmatigheid en de aard der dingen. In Dzogchen spreekt men bijvoorbeeld van mengakdé, geheime instructies, in de vorm van trekchö en tögal… Trekchö betekent letterlijk ‘doorsnijden’ of ‘doorhakken’ van ‘verknopingen’ in bewustzijn. Tögal betekent ‘het direct oversteken van de bergpiek’, ‘de explosie op toppunt van de levenskracht’, of ‘de transcendente sprong’… In de Advaita Vedanta zegt men dit net iets anders. Men spreekt o.a. over Vairagya, hetgeen het doorsnijden van je objectgerichtheid betekent. Het betekent ‘genoeg van hebben van de indirectheid van alle dingen in de wereld’. Je komt niet meer in het ‘geding’. Je gaat er aan voorbij. In de yoga van het Licht spreek ik in plaats van doorsnijden ook wel over het ontwarren van de knopen in je hart. Nadat je verwarring en je conditioneringen zijn ontward of doorgesneden, komt Sandhyana om de hoek kijken, Sandhyana zou je kunnen vertalen met ‘verkeren op de grens van Zijn en Niet-zijn’ of ‘het spontaan aandachtig, totaal en explosief wakker aanwezig zijn op de piek van de levenskracht’. Hier in Sandhyana, tussen hemel en aarde, leer ik je met de zwaartekracht spelen. Je via de zwaartekracht laten vervoeren en het drinken van het directe levenswater, levert de transcendente energie op voor de grote sprong… Je kunt dit natuurlijk alleen echt ontdekken door de zelfsturing daadwerkelijk los te laten. Ik laat je zien hoe je perfect zonder de illusoire ‘follow-up’ en ‘claim’ van een ‘ik’ kunt leven. En ergens ken je dit natuurlijk halfbewust wel. Jij ‘klopt je hart’ niet, jij ‘haalt geen adem’… Dit gebeurt geheel ‘buiten je om’. In Sandharana laten we je eerst op fysiek niveau de werking van de levenskracht zien om deze meer en meer zijn gang te laten gaan… Volg de rivier van de levenskracht, neem er telkens een slokje, een voorproefje, van en betreedt langzaam maar zeker de zilveren schitterende realisatiestroom. Misschien eerst met maar één teen… De oevers van de rivier zou je ‘het bekende’ kunnen noemen. De rivier zelf, het ‘onbekende’ en de Grote Oceaan ‘het Onkenbare’. Wanneer je vervreemd van het ‘bekende’ en je bent nog niet door je Onkenbare Ware Natuur overgenomen, verkeer je in een onbekend ‘niemandsland’. Het is precies hier in dit ‘niemandsland’ waar de Jnani’s en de Avadhuta’s van mijn traditie hun leerlingen in hun bestaan ont-moeten en oppikken. Het is precies Hier waar mijn kracht en begeleiding pas echt tot zijn recht komt. Door samen met je in de stroom te springen, drijf ik met je mee en krijg je de hogere teachings om in de Grote Oceaan op te gaan. Een Avadhuta ‘is pleased to be carried’. Existence takes care of him… Wanneer je in het midden van de rivier blijft en niet meer angstvallig naar de oevers zwemt of in de rivier aan iets vastklampt, dan tilt de rivier je via Shraddha (natuurlijk bron-vertrouwen) op en neemt je mee naar alle hoogten en diepten. Je kunt ook zeggen dat de rivier naar Shraddha proeft. De rivier van wezenlijk vertrouwen, bronvertrouwen, brengt je naar de Grote Oceaan. Ik ken een mooi verhaal van Richard Bach over het opgetild worden door de stroom van de rivier…”
Richard Bach: ‘En altijd sprak hij tot hen in parabels... En hij zei tot hen: ‘In ieder van ons schuilt het vermogen alle dingen te aanvaarden of te verwerpen: gezondheid en ziekte, rijkdom en armoede, vrijheid en slavernij. Wij zijn het die deze dingen beheersen en niet een ander. Een molenaar sprak en zei: ‘U hebt makkelijk praten, Meester, want u wordt geleid en wij niet, en u hoeft niet te zwoegen zoals wij zwoegen. In deze wereld moet een mens werken voor zijn brood.’
De meester antwoordde en zei: ‘Er was eens een dorp van wezens op de bodem van een grote kristallijne rivier. ’De stroom van de rivier snelde geluidloos over hen allen voort - jong en oud, arm en rijk, goed en kwaad; stroom ging zijn eigen weg, kende slechts zijn eigen kristallijne zelf. ’Elk wezen klemde zich op zijn eigen manier vast aan de planten en stenen op de bodem van de rivier want vastklemmen was hun wijze van leven en zich tegen de stroom verzetten was wat ieder van zijn geboorte af geleerd had. ’Maar uiteindelijk zei een wezen: Ik word het moe me vast te klemmen. Ofschoon ik het met mijn ogen niet kan zien, vertrouw ik dat de stroom weet waar hij naar toe gaat. Ik laat me los en laat me meevoeren. Als ik me blijf vastklemmen, zal ik sterven van verveling. ’De andere wezens lachten en zeiden. “Dwaas! Laat los en de stroom die je vereert, zal je buitelend over de rotsen sleuren en verpletteren, en je zult sneller sterven dan dat de verveling verdwijnt.’ ‘Maar die ene sloeg geen acht op hen en diep ademhalend liet hij los en meteen werd hij buitelend door de stroom over de rotsen gesleurd en bijna verpletterd.’ ‘Maar uiteindelijk, toen het wezen weigerde zich opnieuw vast te klemmen, tilde de stroom het vrij van de bodem en het werd niet meer gekneusd en gewond. En de wezens stroomafwaarts, voor wie het een vreemde was, riepen: “Kijk, een wonder! Een wezen als wijzelf maar het vliegt! Kijk, de Messias is de gekomen om ons allen te redden!’ ‘En degene die door de stroom meegevoerd was zei: “Ik ben evenmin een Messias als jullie. De rivier schept er een genoegen in ons vrij te maken, als we ons alleen maar durven te laten gaan. Onze echte opdracht is deze reis, dit avontuur’ ‘Maar ze riepen des te harder Heiland! Zich nog steeds vastklemmend aan de rotsen, en toen ze weer opkeken was hij verdwenen, en ze bleven alleen achter en schiepen legenden over een Heiland.’
(Wordt vervolgd)
Randolph: “Wanneer je klaar bent voor het grote realisatie avontuur, zoek je een traditie en een gids die bekend is met de ongerepte toppen, de spelonken en de eeuwenoude wegen...”
Copyright 2018, Opensatsang, Satyasatsang.nl, Satsang.earth, Randolph, Avadhuta-blog, ©
AVADHUTA (1)
AVADHUTA (2)
AVADHUTA (3)
AVADHUTA (4)
͠
͠
“Wanneer je een rivier via een bepaalde invalshoek benadert dan gaat deze blinken en schitteren. Het fonkelende water triggert iets in je. Iets gaat resoneren…”
͠
͠
“Oh, luister groots wezen, we gaan weer verder met ‘het openen van de ogen en oren"…
͠
͠
“Advaita Vedanta en Dzogchen hebben een gezamenlijke basis. Deze gezamenlijke basis heet Adhi-yoga of Ati-yoga."
͠
͠
"Praten is zilver, zwijgen is goud."
͠
͠
"Je hebt kracht nodig om de verleidingen van Ontwaken te weerstaan en toch op het laatst niet op de oevers terecht te komen…"
͠
͠
“Je volgt de rode draad die dwars door je leven en alles heen loopt. Je verkeert letterlijk en figuurlijk in je nopjes en op de toppen van je kunnen.”
͠
“Wanneer je een rivier via een bepaalde invalshoek benadert dan gaat deze blinken en schitteren. Het fonkelende water triggert iets in je. Iets gaat resoneren…”
͠
͠
“Oh, luister groots wezen, we gaan weer verder met ‘het openen van de ogen en oren"…
͠
͠
“Advaita Vedanta en Dzogchen hebben een gezamenlijke basis. Deze gezamenlijke basis heet Adhi-yoga of Ati-yoga."
͠
͠
"Praten is zilver, zwijgen is goud."
͠
͠
"Je hebt kracht nodig om de verleidingen van Ontwaken te weerstaan en toch op het laatst niet op de oevers terecht te komen…"
͠
͠
“Je volgt de rode draad die dwars door je leven en alles heen loopt. Je verkeert letterlijk en figuurlijk in je nopjes en op de toppen van je kunnen.”
͠
͠